- To event minęło.
Nowe światy: środowiska-wspólnoty-społeczności #3
11 maja 2019 | 17:30 - 20:30
„Filozof przy mikroskopie: Krajobrazy i narracje mikrofotografii botanicznej”
Od wielu lat nie dają mi spokoju słynne słowa Richarda Feynmana: „There’s plenty of room at the bottom”. To m.in. one zaprowadziły mnie na początku studiów filozoficznych do badań nad neoplatonizmem i filozofią nauki, potem nad ejdetyką fenomenologiczną, aby ostatecznie zakiełkowało zainteresowanie transhumanizmem i bioinżynierią medyczną oraz ostatnio bioniką. I jakby na marginesie tych poszukiwań naukowych, znalazłam całkiem niedawno swoje miejsce – nie w bibliotece, ale przy mikroskopie, gdzie jednakże nie zbieram danych i nie przetwarzam ich w informację naukową, lecz intuicyjnie (a czasami kapryśnie!) tworzę mikrofotografię botaniczną – portrety, sytuacje, krajobrazy.
Zapraszam na zajęcia, na których zaprezentuję interdyscyplinarny warsztat badaczki wychodzącej z ram filozofii kultury poprzez etykę środowiskową… hm, w rejony bio artu, filozofii sztuki. Zapraszam do wspólnego eksplorowania świata roślinnego, szukania odpowiedzi na pytanie o nasze sposoby obcowania z życiem poza-ludzkim – jego naruszanie, przekształcanie i chronienie.
Instrumenty: LEICA E 24, LEICA DM 750 z kamerą LEICA ICC50 HD i Dino-Lite Pro HR AM 7000 5 Megapixel (mikroskop ręczny). Preparaty: materiał roślinny i owadzi (suchy i mokry) oraz własny materiał biologiczny.
Spotkanie poprowadzi:
Małgorzata Bogaczyk-Vormayr – adiunkt w Zakładzie Etyki IF UAM. Wykłada m.in. filozofię antyczną, etykę społeczną i bioetykę. Aktualnie zajmuje się przede wszystkim filozoficznymi koncepcjami zdrowia psychicznego i terapii, pracuje nad książką poświęconą europejskiej tradycji l’art brut i Outsider Art.
Zapisy:
fundacjasensruchu@gmail.com
Szerszy kontekst:
W 2019 roku rozpoczynamy nowy projekt badawczy, którego celem będzie zastanowienie się nad pojęciem wspólnoty w jego różnych odsłonach i wymiarach. Uznając rozważania z zakresu posthumanizmu i nowego materializmu za kluczowe dla naszych dociekań, przyznajemy materialności (cielesności) fundamentalne znaczenie w procesie konstytuowania się nowych społeczności. Innym elementem ważnym dla naszego projektu są splątania zachodzące pomiędzy ludzkimi i nie-ludzkimi czynnikami.
Obszar teorii krytycznych, którymi pragniemy się posłużyć w naszych poszukiwaniach zawiera w sobie rozważania takich badaczek i badaczy jak Donna Haraway, Karen Barad, Rosii Braidotti, Brian Massumi, czy Catherine Malabou. Towarzyszy nam również hasło zaproponowane przez Luce Irigaray: „Niewykluczone, że pielęgnowanie dotyku wciąż może nas ocalić”. Projekt badawczy konstytuują trzy przecinające się osie.
Pierwszą z nich stanowią zainteresowania dotyczące wyłaniania się nie-ludzkich sposobów cielesnego istnienia, które wytwarzają nas w takim samym stopniu, jak są wytwarzane przez nas jako środowiska (environmental studies).
Druga z osi, wywodząca się bezpośrednio z pierwszej, skupia się na tym, w jaki sposób powstają relacje i zależności pomiędzy cielesnościami. Ta oś jest oparta o praktyki związane z badaniem struktury fizycznej ciała (to jak ciało jest zorganizowane i z czego się składa), percepcyjnej (pomagającej uporządkować strumień danych zmysłowych), koordynacyjnej( to w jaki sposób się poruszamy) i znaczeniowych (jak historia, związana z konkretnymi wydarzeniami i afektami – determinuje ciała).
Obydwie linie kierują nas ku praktykom materialno-dyskursywnym i myśleniu dyfrakcyjnemu Barad, czyli taktykom i sposobom nawiązywania kontaktu z innymi. Aspirujemy do tego, aby w ramach projektu skonstruować metody wytwarzania się wspólnot w oparciu o cielesne stawanie się. Każda z wytworzonych praktyk materialno-dyskursywnych będzie rodzajem narzędzia umożliwiającego aktywne konstytuowanie się nowych światów.